Ayşen sensiz yetim kaldı bayram gününde

Belki Birgün
Belki birgün anlarsın, niye geliyorum buralara...
Biliyor musun şuan da nerdeyim.?
O her sabah güneşin doğuşunu izlediğin yerdeyim.
Derin bir sessizliğin tam ortasında,
etrafıma bakıyorum şimdi.
Ve herşey bıraktığımız gibi duruyor oda da.,

Dolapda asılı elbiselerin,
Yerlere saçılmış resimlerin.
Doğum günümde aldığın hediyelerin,
Hepsi bıraktığımız gibi burada.
Sanki, herbiri yeniden hayat bulmak istiyor gibi,
Sanki geliceğimden haberleri varmış gibi,
Hatta birazdan, seninde içeri girmeni bekliyorlarmış gibi,
Öylesine canlı, öylesine güzel duruyorlar ki,
Sanki, daha dün akşam burdaymışız gibi.

Ağlamıyorum artık, ağlamıcam da,
Titremicem, buruşturmucam dudaklarımı,
Resimleri sayfa.. sayfa çevirmicem artık birdaha.
Gözyaşlarımı akıtmıcam albümlerin üzerine bundan sonra.

Belki birgün, ansızın çıkıp gelicekmişsin gibi hazırlık yapmıcam.
Düzeltmicem üstümü başımı, taramıcam saçlarımı.
Aynanın karşısına geçip, karşımda sen varmışcasına,
yapmıcam artık o provaları, bitiricem artık bu tiyatroyu.

Nekadar yapmacık gelsede sana söylediğim “ Seni seviyorum” kelimesi
Nekadar soğuk vede güvensiz gelsede bakışlarım,
söylemicem artık sana hissetiklerimi,
biliyorum çünkü,
Söyleyemicem.

Her zaman bozuk plak misali,
çevirip çevirip başa sardırıyorum o şarkıyı şimdi.
Evinizin balkonunda kaçamak,
utangaç vede çocuksu bakışlar altında,
sürdürdüğümüz o dansı düşünüyorum da şimdi…
Unutamıyorum ki, her zaman aklımda..

Şimdi biliyorum, tutmucam ellerini,
“Sarılmıcam sana” diye, kızıyorum kendi kendime.
Biliyorum şimdi tutamıcam,
koklayamıcam o yosun saçlarını,
çekemicem içime.

Belki birgün hissedersin zamanı geldiğinde,
şayet buralara yolun düşerse.
Belki bir arabanın camından seyredersin,
dalar gözlerin belki sahilin bir köşesine.
Tutamazsın belkide gözyaşlarını,
titrer ve buruşturursun dudaklarını.
Boynunu büker, saklanırcasına birilerinden,
pusarsın hemen arabanın içine.
Belki biran gelir, nefret edersin kendinden,
Aklına gelir de “ Keşke terk etmeseydim seni sebebsiz yere “
dersen birgün..
Belki birgün pişman olursun yaptıklarına da,
ağlarsın dimi ozaman benim yerimede.?

Ağlar mısın.?

Artık ağlayıp sızlasan da,
Diz çöküp önümde yalvarsan da,
'Affet beni 'deyip de ayaklarıma kapansanda
nafile...