Ecelim olsan ayşem eğeceğim
boynumu önüne bir koyun gibi.
gözlerimi kapatmak geçiyor içimden sonsuz bir
uykuya, uyumak , uyumak... ve bir daha uyanmamak...
ne güzel bir vuslat demi
ölüm denen meçhul son.
ama biliyorum ki her iki dünyada da olmayacak
yanımda.
hey gidi hırçın rüzgar neden bu kadar acımasızca vuruyorsun
pencereme. sen de mi intikam alıyorsun benden aklınca.
oysa benim gözlerim
sende değil, hep aralık bıraktıgım kapımda.
o gelecek, gıcırdatarak silecek
ölüm sessizliğini odamdan.
çek git şimdi , dövünme
deli deli, insafsızca vurma kendini oradan oraya. yalnızlığımı da al git
buralardan...
gizli bir mektup sıkıştrayım cebine. git onun
kapısını döv usulca. gözyaşlarımı götür. o yağmuru çok sever bilirim.
penceresinden sız içeri. bir su gibi avuçlasın beni , ellerinden kalbine sızayım
...
yatağım onsuz , gece sonsuz...
silahım
kurşunsuz,
git rüzgar, al gel onu...
onsuz ellerim buz...
Seni
Cok Seviyorum Ayşem