Gökte güneş durdukça, yıldızlar var oldukça
Dönmem kavlimden asla, severim Ayşe’m seni
Gök çadır çökmedikçe, ay anlıma vurdukça
Ahir-zahir dünyamda severim Ayşe’m seni
Sen benim kaderimsin anlıma yazılmışsın
En keskin bıçaklarla kalbime kazılmışsın
Şu küçücük dünyamda avunacak sen varsın
Dünya dönüp durdukça, severim Ayşe’m seni
Kızgın toprak çatlasa, okyanuslar kurusa
Dağda çölde bayırda hiçbir canlı kalmasa
Yaşadığım şu evren, tam ortadan yarılsa
Bu can bende durdukça severim Ayşe’m seni