öLDüĞüN GüN YaNıNDa SaDeCe BeN oLaCaĞıM...!
SeVGiNi DeĞiL RuHuNu aLaCaĞıM...!
“Biz batıdakiler gibi Banklara değil, Hakkari'nin karlı dağlarına şafak atıyoruz.
Bize kaç şafak diye sormayın Biz şafak 1 derken şehit verenlerdeniz.''
Beni bir ben bilirim birde beni Yaradan...
Bana bir ben gerek birde beni anlayan...
Göremezler… İzin vermezsem üzemezler… Çözemezler… Benim bir düşüm var ki asla bilemezler!
Kaderimse Çekerim, Çilemse Güler Geçerim!
Üstü sende kalsın hayat… Artık benden alacağın kalmadı!
Öyle bir cümlesin ki nokta koyamıyorum!
Sen benim farkımı fark edemedin ya artık fark etsen de fark etmez! Çünkü benim farkımı fark edenler senden çok farklı!
Bir uçurumun kenarındayken bile sırf hayata gıcıklık olsun diye GÜLÜMSE!
Dünyada hiç kimseye güvenme… Çünkü beyaz gülün bile gölgesi siyahtır!
Ben sevdanın sokağında oturuyorum… Geceler hiç bitmiyor, ben hiç uyumuyorum!
Boş ver hep aynı masal ‘Hayat ve Ben’ işte o kadar…
Yağmurlu sokaklarda hayatımı arıyorum!
Geçici heves değil, hak edene nefes olurum!
Bu rüzgâra dayanabilmek için kaya mı olmalıyım?
Beyinde bir trafik, yaralarım fiziksel değil, psikolojik…
Akıllısı beni bulmaz, delisi benden ayrılmaz!
Aranılan teselliler neden hep meşgule düştü?
Yine dert, tasa, keder her şey beni bulur hayatın anlamı bu mudur?
Ellerini bırak avuçlarımda kalsın, sen ol yanımda yıllar ömrümü çalsın…
Bizi bizden başka kimse ilgilendirmez, kimse de bizimle ilgilenmesin gerekmez!
Aşk mı dedin bana? Saçmaladın! Seni seviyorum diyene inanma, yol ver! Beni bırakıp giden de beni her şeyden çok sevebilirdi… Boş ver!
Suskunluğum yenilgimden değil… Güç topluyorum ben! Boynumun bükük olduğuna aldanma…
Pusuda bekliyorum ben!
Erken düştü masken yüzünden… Demek sen içimde büyüttüğüm bir dev değil bir hiçtin! Görüyorsun işte gittin ve bittin!
Kokunu da al giderken, yaralarımı tuzlama madem… Arkana bakma giderken hiç sevmedin zaten!
Siyaha çalan mor düşlerim var benim…
Kopyala tarzımı yapıştır hayatına…
Biri ya zamanı durdursun ya da beni!
Karanlık olmadan, aydınlık değersiz bir pırlanta…
Her şeytanla yaşadığım gün için, bir melek kaybediyorum!
İnsana kıyamet veren ölümdür…
Kaç dost vardı? Hangisi kaldı?
Berduş eleştirdi, sarhoş kınadı ağlarsın düştüğüm halleri bilsen!
İş işten geçmeden gel de söz dinle… Sen benim aşkımla baş edemezsin!
Sizin marka olduğunuz yerde etiketi ben koyarım!
Susmak verilmesi gereken en zor cevaptır, konuşmaksa kolay olandır. Ben sustum isteyen konuşsun!
Acılar sevmenin ruh ikiziymiş…
Sonuna geldi verdiğin kum saati…
Yağmur sonrası güneşim ben…